A Coruña convértese na primeira cidade de Galicia e o porto mantén a súa hexemonía cos tráficos da emigración e a pesca, alcanzando o sétimo posto en España en recadación por comercio e cabotaxe. Ante este crecemento faise necesario mellorar as infraestruturas portuarias e en 1867 apróbase o proxecto da Dársena, obra do enxeñeiro de Camiños Celedonio de Uribe. O obxectivo é dar abrigo ás embarcacións fronte aos temporais. Finalmente, o proxecto definitivo non se executaría até 1906, asinado por Eduardo Vila. Este enxeñeiro foi o autor do Peirao de Ferro en 1870, que se convertería no símbolo da industrialización da cidade. Con todo, o seu ancho non era abondo e non protexía dos ventos do sur, o que ocasionaba grandes golpes aos buques. Finalmente sería desmantelado en 1914.

En 1877 créase a Xunta de Obras do Porto, co fin de proxectar e construír novas infraestruturas portuarias. O seu primeiro enxeñeiro director, Alfredo Álvarez Cascos, inicia os estudos para transformar o recinto, collendo a testemuña despois deste ambicioso proxecto o enxeñeiro Eduardo Vila e Algorri, que asina en 1887 o anteproxecto xeral do porto. Consiste en dividir a baía en tres dársenas separando as embarcacións segundo a súa porte e destino da mercadoría. A finais do século XIX, entre 1894 e 1909, construiríanse os peiraos de Linares Rivas, Santa Lucía, A Palloza e o Peirao do Leste, que conformarían no primeiro cuarto do século XX a imaxe do porto.